Recenzje!!!

Serdecznie zapraszam do przeczytania dwóch recenzji autorstwa Daniela Oklesińskiego, które ukazały się na stronie planszówki.polter.pl:

- 51. Stan - Najlepsza polska gra?
- Small World Underground - Podziemna walka o pieniądze.

Pokrótce o Talismanie

Jakiś czas temu zagrałem w czwartą edycję „Talismanu: Magii i Miecza”. Ten artykuł piszę po to, aby Was przestrzec. Nie zasiadajcie do tej „gry” za żadne skarby*!!!

Talisman, czyli czemu ludzie grają w gry zepsute

Talisman był znany w Polsce pod koniec XX wieku, pod nazwą „Magia i Miecz”. Już wtedy tłumy nastolatków grały bez opamiętania w tę produkcję. Pewnie dlatego Galakta zdecydowała się wydać wznowioną, czwartą edycję „gry” po polsku licząc, że dawni zapaleńcy, dzisiejsi dorośli, kupią egzemplarz, aby zagrać ze swoimi pociechami. Podobno sprzedaje się bardzo dobrze, również dodatki przynoszą zyski**.>

Komunikat

Z powodu powstania BoardGameCritic oraz dużej pracy potrzebnej do jego tworzenia cykl "Ponad 12 powodów dla których warto grać w planszówki" zmniejsza swoją częstotliwość. Kolejne odcinki będą się pojawiały chociaż już nie tak regularnie.

Ponad 12 powodów dla których warto grać w planszówki - część 2

"Zagraj ze mną w "Osadników z Catanu", a powiem Ci jaki jesteś!"

Ponad 12 powodów dla których warto grać w planszówki - część 1

Czy kiedykolwiek będąc na spotkaniu towarzyskim zapadła tzw. "krępująca cisza"? Nieśmiała osoba przez cały czas nie odezwała się ani słowem? Nie mieliście wspólnych tematów i rozmawialiście o niczym? Na imprezie wymyślone zabawy nie wypaliły i niektórzy się nudzili? Jeśli tak, to gry planszowe są idealnym rozwiązaniem dla Ciebie.

Słowniczek

Pojawiła się nowa strona - słowniczek angielsko - polski. Jeśli poławija się gdzieś literówka, słowo ma złe tłumaczenie lub wiesz, jakie jeszcze słowa powinny się w tym słowniczku znajdować, napisz pod spodem w komentarzu swoje propozycje, a ja z pewnością je uwzględnie.

XXX - recenzja

Ta recenzja jest inna niż zwykle. Jest to recenzja gry XXX - gry posiadającej cechy wszystkich innych gier planszowych - napisana dla osób nieznających zupełnie nowoczesnych planszówek, aby po przeczytaniu tego tekstu mogły powiedzieć: "Wow, tak, chcę grać w planszówki.". Dla planszomaniaków, aby przypomnieli sobie za co lubią gry planszowe i ze zdwojoną chęcią usiedli ponownie do stołu.

Ma to być typowa recenzja, powinienem więc opisać krótko grę. Lista wydawnictw (pełna lista tutaj) i autorów (tutaj) jest tak wielka, że nie będę ich tutaj wypisywał. Tematyka jest bardzo zróżnicowana - w jednej części gry polujemy na smoki, kiedy indziej próbujemy zarobić jak najwięcej pieniędzy (czy to będąc plantatorem, budowlańcem, czy właścicielem domu mody). Czasami trudno znaleźć jakieś odwzorowanie fabularne w tym co robimy, czasami zupełnie na odwrót, każdy element ma odzwierciedlenie w tematyce. W XXX może grać 1 gracz, a czasami nawet dziesięciu i więcej. W zależności od tego, w który wariant gramy rozgrywka może trwać od 10 minut do nawet 10 godzin i podoba się dzieciom, zwolennikom strategii, imprezowiczom i wielu, wielu innym.

Pokrótce o Horror w Arkham

„Horror w Arkham” to kooperacyjno-przygodowa gra przeznaczona dla 1 do 8 graczy autorstwa Richarda Launiusa i Kevina Wilsona oparta na prozie H. P. Lovecrafta wydana przez polskie wydawnictwo „Galakta”. Rozgrywka trwa przynajmniej 2 godziny. Ja zagrałem dwa razy – raz sam oraz raz na 3 osoby. Pierwsza rozgrywka była niezła (zero downtime’u :) druga wręcz tragiczna – po około 40 minutach przerwaliśmy zniesmaczeni. Jaka jest moja opinia po tych dwóch zupełnie innych partiach? Zobaczcie sami.

W grze wcielamy się w grupę ludzi starających się zbadać tajemnicę Arkham i nie dopuścić do zapanowania Przedwiecznego w miasteczku. Wydaje mi się, że gra jest bardzo klimatyczna, chociaż czasami zmienia się w rzucanie kostkami, patrzenie na wyniki, rzucanie dalej (czyli to, co fani przygodówek lubią najbardziej) i czasami ruch. Podejrzewam też ją o zbytnią łatwość – w grze 1-osobowej przegrałem tylko dlatego, że popełniłem kardynalny błąd.

Zapowiedzi

8 kwietnia możecie się spodziewać pierwszego odcinka cyklu "Ponad 12 powodów dla których warto grać w planszówki". Kolejne odcinki będą pojawiać się cyklicznie co tydzień. Cykl będzie skierowany głównie do osób nieznających nowoczesnych gier planszowych.

Za tydzień, to jest w Prima Aprilis, możecie się spodziewać recenzji dużej gry, którą na pewno znacie. Na pewno Was zaskoczę.

W tym tygodniu pojawi się "Pokrótce o Horror w Arkham". Rozegrałem już partię w 1 osobę i szykuję się na kolejną rozgrywkę jutro.

Zombiaki II - recenzja

Krwiożercze zombiaki pędzą na barykadę pod ostrzałem kul. Najszybszy z nich, Siergiej, już dobiega, mając w swym małym móżdżku chęć siania zamętu, gdy trolejbus wyjeżdzający z bocznej przecznicy trafia go prosto w miednicę, pozbawiając szansy na dojście do barykad. Jednak to nie koniec. Z cmentarza ciągle wypełzają nowe monstra żądne krwi."


Co to? Fragment nowego hollywoodzkiego blockbustera? Nie, to opis fabularny gry Zombiaki II: Atak na Moskwę Ignacego Trzewiczka wydawnictwa Portal z 2010 roku. Jest to lekka, losowa gra przeznaczona dla 2 osób trwająca około 15-20 minut. Jeden z graczy kieruje zombiakami próbującymi dostać się za barykadę ludzi. Drugi gracz stara się dotrwać, jako ludzie, do świtu.

Na powitanie 2

Zamierzam w końcu na poważnie zająć się moim blogiem.


Niedługo możecie spodziewać się recenzji Mamma Mii Uwe Rosenberga oraz Zombiaków II Ignacego Trzewiczka.


Zamierzam też pisać artykuły zachęcające do wejścia w świat planszówek, recenzje klasyków, takich jak Carcassonne.


Będe recenzował nie nowości, a to co mi się nawinie pod rękę. W planach jest Mr. Jack in New York, Havana, Fasolki, Futbol Ligretto, Carcassonne wraz z dodatkami, Boomtown oraz Neuroshima Hex.